Marihuana od wieków odgrywała różnorodne role w praktykach duchowych i religijnych. W zależności od religii, kultury i epoki, była postrzegana jako święte zioło, narzędzie oświecenia lub wręcz przeciwnie — jako zagrożenie duchowe i moralne. Poniżej przyglądamy się stosunkowi wybranych religii do marihuany oraz jej roli w rytuałach i duchowości.
1. Hinduizm: Święty Dar Od Boga Śiwy
W hinduizmie marihuana (znana jako bhang) ma długą historię religijnego zastosowania. Według mitologii hinduskiej bóg Śiwa spożywał konopie, by wejść w stan medytacji i osiągać duchowy spokój. Bhang, napój przygotowywany z liści konopi, jest spożywany szczególnie podczas święta Holi i Śivarātri, jako sposób na uczczenie boskości Śiwy.
Marihuana jest traktowana jako narzędzie transcendencji — pomagające uwolnić umysł od iluzji i przywiązania do świata materialnego.
2. Rastafarianizm: Sakrament i Połączenie z Jah
Dla rastafarian marihuana, nazywana często „ganzą” lub „świętym zielem”, jest sakramentem. Wierzą oni, że palenie marihuany zbliża ich do Boga (Jah), otwiera umysł na prawdy duchowe i wspomaga medytację oraz modlitwę.
Marihuana używana jest podczas tzw. „groundation sessions” – rytualnych zgromadzeń obejmujących muzykę, modlitwę i studiowanie Biblii. Mimo że jamajskie prawo przez dekady zakazywało jej użycia, dla rastafarian ma ona centralne znaczenie duchowe.
3. Buddyzm: Kontrowersyjna Pomoc w Medytacji
Stosunek buddyzmu do marihuany nie jest jednoznaczny. Tradycyjnie buddyzm naucza powstrzymywania się od środków odurzających, które mogłyby zakłócać uważność i czystość umysłu (jedno z pięciu przykazań dla świeckich wyznawców).
Jednak niektóre odłamy buddyzmu, zwłaszcza buddyzm tybetański, mają historię używania ziół (w tym marihuany) w praktykach rytualnych. Niektórzy współcześni buddyści uważają, że marihuana może wspomóc medytację, choć wielu nauczycieli przestrzega przed jej uzależniającym potencjałem i możliwością zniekształcenia duchowej ścieżki.
4. Islam: Zdecydowany Sprzeciw
Islam generalnie potępia użycie substancji odurzających, w tym marihuany. Koran wprost zakazuje spożywania alkoholu i wszystkiego, co wpływa negatywnie na jasność umysłu. Hadisy proroka Mahometa podkreślają, że każda substancja odurzająca jest haram (zakazana).
Mimo to, w historii islamu istniały pewne kontrowersje dotyczące haszyszu – skoncentrowanej formy konopi. W średniowieczu był on używany w niektórych mistycznych kręgach sufickich, choć oficjalne duchowieństwo uznawało to za herezję.
5. Chrześcijaństwo: Zmienny Stosunek Przez Wieki
W Biblii nie ma bezpośrednich odniesień do marihuany. Jednak chrześcijaństwo tradycyjnie promuje umiarkowanie i trzeźwość. Wielu chrześcijan – zwłaszcza wśród konserwatywnych odłamów – postrzega marihuanę jako zagrożenie moralne lub grzeszne uzależnienie.
Z drugiej strony, niektóre współczesne grupy chrześcijańskie, szczególnie w USA, argumentują, że marihuana może być darem od Boga, pomocnym w leczeniu chorób i poprawie jakości życia. Pojawiły się nawet kościoły, takie jak The First Church of Cannabis, które łączą duchowość chrześcijańską z otwartym używaniem konopi w rytuałach.
6. Judaizm: Między Tradycją a Współczesnością
W judaizmie tradycyjnym nie ma jasnych wzmianek o marihuanie, choć niektórzy badacze spekulują, że „kaneh bosem”, wspomniane w Biblii jako składnik oleju namaszczającego, mogło być konopiami.
Współcześni rabini mają różne opinie. Ortodoksyjni duchowni zazwyczaj sprzeciwiają się rekreacyjnemu użyciu marihuany, ale wielu dopuszcza jej zastosowanie medyczne, zwłaszcza gdy poprawia komfort życia pacjenta.
Podsumowanie
Relacja między marihuaną a religią jest wielowymiarowa. Dla jednych wyznań jest ona narzędziem duchowego wzrostu, dla innych – przeszkodą na drodze do zbawienia. Zmieniające się prawo i postawy społeczne wobec konopi sprawiają, że również stanowiska religijne ewoluują. Niezależnie od perspektywy, marihuana pozostaje ważnym tematem w kontekście etyki, duchowości i wolności religijnej.
